„Czy życie jest szeregiem preludiów do owej nieznanej pieśni, której pierwszą wzniosłą nutę intonuje śmierć?” — pisał Ferenc Liszt w tekście dołączonym do poematu symfonicznego Les Preludes. Pełen pasji, patosu, heroizmu utwór, początkowo miał stanowić uwerturę do cyklu Les quatre éléments. Ostatecznie dzieło zyskało niezależność, uzyskując tytuł nawiązujący do wiersza Alphonse’a de Lamartine’a.
Pracę nad Karnawałem praskim Bedřich Smetana rozpoczął u schyłku życia, jednak idea utworu towarzyszyła mu już w roku 1880. Kompozytorowi udało się dokończyć jedynie introdukcję oraz poloneza, a na premierze, mającej miejsce w jego urodziny, nie pojawił się z powodu złego stanu zdrowia.
Wieńcząca koncert Missa glagolitica Leoša Janáčka postrzega się jako celebrację słowiańskiej kultury. Wykorzystująca tekst starocerkiewnosłowiański msza, stanowi wyjątkowe połączenie chaotycznej energii z delikatnością, religijności – z pogańskim duchem
