Sinfonia Varsovia Kameralnie „Kamionek 1901” | listopad

Młoda muzyka polska ok. roku 1901

Kiedy na warszawskim Kamionku w roku 1901 swoją działalność powoli rozpoczyna Instytut Weterynaryjny, na lewym brzegu Wisły dochodzi do wydarzenia bezprecedensowego dla muzyki polskiej – 5 listopada inauguruje swoją działalność Filharmonia Warszawska. Kompozytorzy, którzy w następnych latach zadebiutują w niej pod szyldem Spółki Nakładowej Młodych Kompozytorów Polskich (1905/6) i wkrótce będą wiedli prym na filharmonicznej estradzie niemal do wybuchu II wojny światowej, na razie są lub za chwilę będą studentami klasy kompozycji Zygmunta Noskowskiego (1846–1909). Byli wśród nich Mieczysław Karłowicz (1876–1909), Grzegorz Fitelberg (1879–1953), Karol Szymanowski (1882–1937), Ludomir Różycki (1883–1953) i Apolinary Szeluto (1884–1966).

Spośród gromadki młodych twórców w pierwszym okresie szczególnie wyróżnia się Fitelberg. Znany później jako światowej klasy dyrygent i propagator muzyki polskiej, w roku 1901 obejmuje stanowisko jednego z koncertmistrzów Filharmonii Warszawskiej. Już w 1908 roku w wieku 29 lat zostaje tam zatrudniony na stanowisku dyrygenta. W roku 1901 wszystko jednak wskazuje na to, że Fitelberg zostanie kompozytorem. Świadczą o tym m.in. nagrody na konkursach kompozytorskich w kraju i zagranicą. W tym samym roku poznaje Karola Szymanowskiego, z którym założy wspomnianą młodopolską grupę kompozytorską.

Kameralistyka Fitelberga będzie trzonem koncertu instrumentalistów Sinfonii Varsovii. Jego II Sonata F-dur na skrzypce i fortepian op. 12 oraz, prezentowane podczas koncertu we fragmentach, monumentalne Trio fortepianowe f-moll op. 10 – oba datowane są na rok 1901. Program uzupełni fragment młodzieńczej Sonaty F-dur na wiolonczelę i fortepian op. 9 Apolinarego Szeluty oraz wybór fortepianowych mazurków różnych kompozytorów z wieku XIX i XX. Zwieńczeniem koncertu będzie fragment nawiązującego do muzyki Brahmsa Kwartetu fortepianowego d-moll op. 8 Zygmunta Noskowskiego z roku 1879.

Łukasz Strusiński